بازوهای کهکشان راه شيری به نام صورت های فلكی ای که در مسیر دیده می شوند نام گذاری شده اند. بازوهای اصلي كهكشان راه شيري بازوی برساووش ( perseus arm )، بازوی قوس ( sagittarius arm )، بازوی قنطورس ( centaurus arm ) و بازوی ماکیان ( cygnus arm ) هستند. منظومه شمسی ما در بازوی مارپیچی و كوچكی به نام بازوی جبار یا شکارچی (orion arm) قرار دارد. مركز کهکشان راه شیری، حاوی ستارگان پير و دست کم يك سياهچاله است. ستارگان جوان تر همراه با گرد و غبار و گازی كه ستارگان جديد را تشكيل مي دهند در بازوها قرار دارند.
کهکشان راه شیری
از زمین، کهکشان راه شیری ما به شکل یک نوار قابل مشاهده است که سراسر آسمان شب را فراگرفته. وقتی دور از نور شهر هستیم آسان تر می توانیم آن را ببینیم.
منظومه شمسی ما در بخش خارجی تر كهكشان راه شيری قرار دارد. دانشمندان حدس می زنند تعداد ستارگان كهكشان راه شيری به 400 ميليارد بالغ شود). بيشتر اين ستارگان از زمین قابل مشاهده نيستند. تقريباً هرچيزی كه ما می توانيم در آسمان ببينيم، به كهكشان راه شيري تعلق دارد.
خورشید حدود 26000 سال نوری از مركز كهكشان راه شيری فاصله دارد. كهكشان راه شيری حدود 80000 تا 120000 سال نوری درازا و كمتر از 7000 سال نوری ضخامت دارد. ما روی يكی از بازوهای مارپيچی کهکشان راه شیری، به طرف خارج و لبه آن قرار داريم. خورشيد و منظومه شمسی ما حدود 200 تا 250 ميليون سال طول مي كشد تا يك بار به دور کهکشان راه شيری بگردند. در اين مدار، زمين و بقيه منظومه شمسی با سرعتی معادل حدود 155 مايل در ثانيه يا 250 كيلومتر در ثانيه حركت می كنند.
اگر بخواهيم از زمين به مركز كهكشان برويم بايد هدف را صورت فلكي قوس قرار دهيم. اگر شما در يك فضاپيما بوديد در طول سفر بايد از کنار يكي يكي ستارگان صورت فلکی قوس و بسياری ديگر از ستارگان عبور می كرديد.
کهکشان راه شیریشكاف بزرگی در كهكشان راه شيری وجود دارد كه در واقع يك سری از ابرهای تیره و تار حاوی گرد و غبار در این كهكشان است. اين ابرها از صورت فلكی قوس تا صورت فلكی ماکیان گسترده شده اند.
⇐ 100 ميليارد سياره در کهکشان راه شیری
براساس مطالعه اي جديد تنها در كهكشان راه شيري دست كم 100 ميليارد سياره وجود دارد اين درحالي است كه كهكشان راه شيري تنها يكي از كهكشان هاي بي شمار جهان است.
اين قبيل كشفيات معمولاً توجه زيادي را به خود جلب مي كنند چون اين فكر به ذهن خطور مي كند كه در چه تعداد سياره ممكن است حيات ساده يا حتي زندگي هوشند وجود داشته باشد. ستاره شناسان با تجزيه و تحليل تغييرات در درخشندگي ستاره مي توانند ویژگی های سیارات، مانند اندازه و دورهاي مداری آنها را تعيين كنند. اما پيچيدگي زياد زندگي سلولي پيدايش و تكامل حیات را بسیار غیر محتمل مي كند. برخي از دانشمندان حدس مي زنند احتمالاً ميان صد میلیارد سیاره موجود در کهکشان راه شیری تعداد زيادي از اشکال ساده حيات و شايد هزاران تمدن وجود داشته باشد.
كهكشان راه شيری تنها يكی از كهكشان های موجود در گروهي از كهكشان ها به نام گروه محلی یا خوشه کهکشانی محلی است. گروه محلی كه كهكشان ما در آن واقع است، شامل سه كهكشان بزرگ و 30 كهكشان كوچك تر است. در گروه محلی، كهكشان ما از نظر بزرگی بعد از كهكشان آندرومدا (Andromeda) قرار دارد اما به نظر مي رسد كه كهكشان ما از همه کهکشان ها متراكم تر باشد. كهكشان آندرومدا نزدیک ترین کهکشان مارپیچی به كهكشان راه شیری است ولی نزدیک ترین کهکشان نیست. آندرومدا حدود 2.9 ميليون سال نوری از کهکشان راه شیری فاصله دارد. تعدادی از كهكشان های كوچك خيلی به کهکشان راه شیری نزديك تر هستند.
در داخل گروه محلی، كهكشان راه شيری با سرعت حدود 300 كيلومتر در ثانيه به طرف صورت فلكی ويرگو یا سنبله (virgo) حركت می كند. كهكشان راه شيری همراه با ديگر كهكشان های گروه محلی (گروه محلی كهكشان های نزديك به همی هستند كه هماهنگ با يكديگر حركت می كنند) سفر مي كند.
هارلو شاپلی (1972-1885) ستاره شناسی آمريكايی است كه برای اولین بار اندازه كهكشان راه شيری و موقعيت زمین در این كهكشان را تخمين زد (در حدود سال 1918 میلادی).
منبع : .020.ir/
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
